Hz. Hûd’un (as) Hayatında Değişmeyen İki Gündem Tevhid ve Tebliğ

Sîret-i Enbiyâ derslerimizde Hz.Hûd’un (as) hayatını işlemeye devam ediyoruz. Muhammed Emin Yıldırım hocamız, “Hz. Hûd’un (as) Hayatında Değişmeyen İki Gündem Tevhid ve Tebliğ” serlevhasının altında Âd kavmine gönderilen o büyük peygamberin nasıl bir tevhid ve tebliğ mücadelesi verdiğini Kur’ân’ın rehberliğinde anlattı ve bugünün dünyasına çok önemli mesajları bizlerle paylaştı.

Dersten Cümleler

Ümmetin üç temel sorunu:

İslâm’ın heybetini kaybetmemiz
Vahyin bereketinden mahrumiyetimiz
Dualarımıza icabet bulamayışımız

“Ümmetim dünyayı gözlerinde büyüttükleri zaman kendilerinden İslâm’ın heybeti çekilip alınır. Emr-i bi’l Ma’rûf ve Nehy-i Ani’l Münkeri terk ettiklerinde vahyin bereketi kendilerine haram kılınır. (Ve nihayet) birbirlerine sövmeye başladıklarında Allahû Teâla’nın (cc) nazarında hiçbir değerleri kalmaz.” (Abdurrauf Münavi, Feyzû’l Kadir, I/404)

Dünyaya hak ettiği değeri verirseniz İslâm’ın heybeti sizde daim olur.

İyiliği emir eder kötülükten sakındırırsanız vahyin bereketi geri döner.

Enerjinizi birbirinizin üzerinde harcamazsanız dualarınız icabet bulur. 

Tufan ile gelen ama tuğyana düştüğü için helak olan bir kavim Âd kavmi…       

Âd Kavminin Hususiyetleri

– Gücün büyüsüne kapılmışlardı. (Fussilet 41/15)
– Başarılarını put haline getirmişlerdi. (Fussilet 41/15)
– Kuvvetlerinin büyüklüğüne güvenmişlerdi. (Fussilet 41/15)
– Heybetlerinin etkisi altında kalmışlardı. (A’raf 7/69)
– Kendilerinin özel insanlar olduğuna inanmışlardı. (Şuarâ 26/138)

Kur’ân-ı Kerim’de Hz.Hûd (as)

A’raf                         7/65-72           8 ayet
Hûd                          11/50-60         11 ayet
Mü’minûn              23/31-42         12 ayet
Şuarâ                        26/123-140     18 ayet
Fussilet                    41/14-16         3 ayet
Ahkaf                       46/21-26         6 ayet
Zariyât                    51/41-42         2 ayet
Kamer                     54/18-22         5 ayet
Hakka                       69/4-8              5 ayet
Fecr                          89/6-8              3 ayet

Nüzul Sırasına Göre Kur’ân-ı Kerim’de Hz.Hûd (as)

Fecr                89/6-8                        Nübüvvetin 1. yılı
Şuarâ              26/123-140                Nübüvvetin 4. yılı
Hakka               69/4-8                        Nübüvvetin 5. yılı
Zariyât           51/41-42                    Nübüvvetin 5. yılı
Hûd               11/50-60                   Nübüvvetin 5. yılı
Fussilet           41/14-16                   Nübüvvetin 6. yılı
A’raf             7/65-72                      Nübüvvetin 9. yılı
Kamer            54/18-22                   Nübüvvetin 9. yılı
Mü’minûn     23/31-42                    Nübüvvetin 12. yılı
Ahkaf                 46/21-26                    Nübüvvetin 12. yılı

Hangi Grup Ayetler Hangi Konuları Daha Fazla Öne Çıkarıyor?

A’raf             7/65-72           8 ayet                       Tebliğ ve Muhtevası
Hûd               11/50-60         11 ayet                     Tebliğ ve Mücadelesi             
Mü’minûn     23/31-42        12 ayet                     Tebliğ ve İtirazları
Şuarâ              26/123-140     18 ayet                     Tebliğ ve Tepkileri
Fussilet           41/14-16         3 ayet                       Büyüklenmeleri ve Soncu
Ahkaf            46/21-26         6 ayet                       Cehaletleri ve Bedeli
Zariyât           51/41-42        2 ayet                        Gelen Azap ve Neticesi
Kamer            54/18-22        5 ayet                       Azabın Muhtevası ve Şiddeti
Hakka             69/4-8              5 ayet                        Azabın Şiddeti ve Süresi
Fecr                89/6-8             3 ayet                       Verilen Nimet ve Büyüklüğü

Hz. Hûd (as) Nasıl Bir Tebliğci?

– Şahsiyeti heybetli (A’raf 7/69)
– Duruşu vakarlı  (Şuarâ 26/125)
– Üslubu güzel  (A’raf 7/65)
– Usulü dirayetli (A’raf 7/69)
– Beklentisi dengeli  (Şuarâ 26/127)

Gönderilen bütün peygamberler dinden konuştu ama dinden geçinmedi.

“Ben tebliğime karşılık sizden bir ücret istemiyorum. Benim ücretimi verecek olan, ancak Âlemlerin Rabbi Allah’tır.” (Şuarâ 26/127)

“Ey kavmim! Ben buna karşı sizden bir ücret istemiyorum. Benim ücretim, ancak beni yaratana aittir. Hâlâ aklınızı kullanmayacak mısınız?” (Hûd 11/51)

Bütün peygamberlerin ortak davası ve değişmeyen gündemi tevhiddir.

Âd Kavminin Sapmaları

Güzellik ve heybet bizdedir ve bizdendir.
Güç ve kuvvet bizdedir ve bizdendir.
Mülk ve hükümranlık bizdedir ve bizdendir.
Başarı ve zafer bizdedir ve bizdendir.
Zenginlik ve rızık bizdedir ve bizdendir.

Görüldüğü üzere 5 temel alanda şirke düşüyorlar:

Nimette Şirk
Güçte Şirk
Mülkte Şirk
Başarıda Şirk
Rızıkta Şirk

“Buyur (emret) Allah’ım! Emrine amadeyim buyur! Senin hiçbir ortağın yoktur. Emrine amadeyim buyur! Şüphesiz hamd sana mahsustur. Nimet de mülk de senindir. Senin hiçbir ortağın yoktur.”

Allah Resûlü (sas) Veda Haccı’nda, Usfan vadisine vardığı zaman, Hz.Ebû Bekir’e: “Ey Ebû Bekir! Bu hangi vadidir?” diye sormuştu. Hz.Ebû Bekir: “Usfan vadisidir.” diye cevaplayınca Peygamber Efendimiz (sas): “Hûd (as) ve Salih’in (as), beline aba bağlamış, belinden yukarısını alacalı bir kumaş ile bürümüş, genç ve kızıl, yuları hurma liflerinden örülmüş dişi bir deve üzerinde, hac için buradan telbiye ederek geçmiş olduğunu” haber vermiştir. (Ahmed b. Hanbel, el-Müsned, 3/490)

Beş Alanda İstenilen Tevhid

Nimette Tevhid

وَمَا بِكُمْ مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنَ اللّٰهِ

 “Size ulaşan her nimet Allah’tandır.” (Nahl 16/53)

Güçte Tevhid

لَا قُوَّةَ اِلَّا بِاللّٰهِۚ

 “Allah’tan başka kuvvet ve güç sahibi yoktur.” (Kehf 18/39)

Efendimiz (sas) bunu nasıl söylüyordu: “Lâ havle ve lâ kuvvete illâ billâh/Güç ve kuvvet sadece Allah’ındır ve Allah’tandır.”  (Tirmizi, Da’avât, 141)

Mülkte Tevhid

وَلِلّٰهِ مُلْكُ السَّمٰوَاتِ وَالْاَرْضِۚ

“Göklerin ve yerin mülkü ve hâkimiyeti Allah’ındır.” (Nûr 24/42)

Başarıda Tevhid

وَمَا تَوْف۪يق۪ٓي اِلَّا بِاللّٰهِۜ

“Başarım ancak Allah’tandır.” (Hûd 11/88)

Rızıkta Tevhid

وَمَا مِنْ دَٓابَّةٍ فِي الْاَرْضِ اِلَّا عَلَى اللّٰهِ رِزْقُهَا

“Yeryüzünde hiçbir canlı yoktur ki, rızkı Allah’a ait olmasın.” (Hûd 11/6)

“Hasbünallahu ve ni’mel vekîl/Allah bana yeter, o ne güzel vekildir.”(Al- İmrân, 3/173)

“Ni’mel mevla ve ni’men nasir… (Enfal 8/40)

“Gufraneke rabbena ve ileykel masir!” (Bakara 2/285)

“O ne güzel dost ve ne güzel yardımcıdır. Ey Rabbimiz affına sığındık, muhakkak dönüş sadece Sanadır.”

Hz. Hûd’un kavmine yaptığı tebliğin muhtevası: Tevhid, Tazim, Takva, Tevbe, İtaat

Tevhid  

اعْبُدُوا اللَّهَ  “Allah’a kulluk edin.”  (A’raf 7/65)

Tazim

مِنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۚ  “O’ndan başka ilahınız yoktur.” (A’raf 7/65)

“Min ilâhin ğayruhu…”

Takva

أَفَلَا تَتَّقُونَ  “Hala takvaya ermeyecek misiniz?” (A’raf 7/65)

Tevbe

اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُٓوا اِلَيْهِ  “Rabbinizden bağışlanma dileyin; sonra da O’na tevbe edin!” (Hûd 11/52)

İtaat

أَطِيعُونِ     “Bana itaat edin!” (Şuarâ 26/126)

Dünyadaki Cennet Aile: “Hatice Bekleyen Erkeklere!”

“Kötü kadınlar kötü erkeklere, kötü erkekler kötü kadınlara; temiz kadınlar temiz erkeklere, temiz erkekler de temiz kadınlara yaraşır/yakışır.” (Nûr 24/26)

(3128)