Bir Evlat Olarak Hz. Peygamber (sas)

Bir Evlat Olarak Hz. Peygamber (sas)

“Size gecesi gündüz kadar aydınlık olan bir yol bıraktım.”

Böyle bir dersin üç temel konusu olmalıdır:

1- Hz. Peygamber’in bizzat kendi çocukluğu

2- Hz. Peygamber’in dünyasında çocuk denilince belirlenen mesajlar

3- Hz. Peygamber’in dünyasında çocuk eğitimi

Efendimiz’in (sas) nübüvvet öncesi hayatına yaklaşım nasıl olmalı?

İki farklı çizgi:

1- Efendimiz’in nübüvvet öncesi hayatına dair rivayetler sahih değildir. Dolayısı ile dikkate alınmamalıdır.

2- Efendimiz’in nübüvvet öncesi hayatı irhasat ile doludur. Dolayısı ile anlatılacaksa sadece bu irhasat hadiseleri anlatılmalıdır.

İrhasat: Nübüvvet öncesi harikulade olaylardır.

Peygamberlerin nübüvvet öncesi harikulade hadiselerine irhasat denir.

Peygamberlerin nübüvvet sonrası harikulade hadiselerine mucize denir.

Efendimiz’in (sas) doğumundan, 15 yaşına kadar hayatının kısa bir özeti…

Babasız dünyaya gelişi ve babalık hasreti…

“Hiçbir evlat babasının hakkını tam anlamı ile ödeyemez. Şayet onu bir köle olarak bulur ve satın alıp azat ederse, belki babalık hakkını ödemiş olur.” (Müslim, Itk, 25; Ebû Davud, Edeb, 120; Tirmizi, Birr, 8)

Efendimiz’in (sas) doğumundan 8 yaşına kadar kaldığı 5 ayrı ev:

1- Annesi Amine’nin evi

2- Süt annesi Halime’nin evi

3- Yesrib’deki akrabalarının evi

4- Dedesi Abdülmuttalib’in evi

5- Amcası Ebû Talib’in evi

Bu 5 ayrı evden Efendimiz (sas) şunları öğrenmiştir:

1- Efendimiz (sas) farklı aile yapıları ile farklı insanlarla bir arada yaşamayı öğrenmiştir.

2- Efendimiz (sas) yetimliğin insana vereceği bazı olumsuz tesirleri, böyle bir hayat yaşayarak aşmıştır.

3- Efendimiz (sas) kendi ayakları üzerinde durmayı öğrenmiştir.

4- Efendimiz (sas) yaptığı seyahatlerle inanılmaz bir ufuk kazanmıştır.

5- Efendimiz (sas) bu beş ayrı evde ve ortamda, üç önemli coğrafya ve üç önemli kültür ile tanışmıştır.

1- Mekke- Cahiliye kültürü

2- Medine- Şehir kültürü

3- Badiye- Bedevi kültürü

Efendimiz’in (sas) 8 yaşında çobanlığa başlaması…

Çobanlıktan neler öğrenmiştir:

1- Hilm ve müsamaha

2- Toparlamak ve birleştirmek

3- Sabır ve sebat

Efendimiz’in (sas) annesi ile olan münasebetleri ve sonraki hatırları…

Hz. Peygamber’in Dünyasında Çocuk Denilince Beliren Mesajlar

1- Çocuk, ailenin/evin meyvesidir.

“Kulun çocuğu öldüğü zaman Allah, canı almakla görevli meleklere sorar: “Kulumun çocuğunun canını mı aldınız?” Melekler: “Evet Ya Rabbi” derler. Allah der ki: “Gönlünün meyvesini mi devşirdiniz/ yani kopardınız?” Melekler: “Evet Ya Rabbi!” derler. Allah: “Peki kulum ne dedi?” der. Melekler: “Sana hamdetti ve “Biz Allah içiniz ve Ona döneceğiz” dedi. Bunun üzerine Allah der ki: “Gönlünün meyvesini koparmanıza rağmen bana hamd edip yönelen bu kulum için Cennette bir köşk hazırlayınız ve adını da Hamd evi koyunuz.” (Tirmizi, Cenaiz 36)

2- Çocuk, çok büyük bir imtihandır.

Varlığı ile de yokluğu ile de…

İmtihanların en şiddetlisine Peygamberler maruz kalır hadisine binaen Peygamberler üzerinden

örnekler…

3- Çocuk, ilahî bir emanettir.

1- Sahip değil, şahitsin.
2- Malik değil, emanetçisin.

“Her çocuk İslam fıtratı üzere doğar. Sonra onu annesi veya babası Yahudileştirir, Hıristiyanlaştırır, Mecusileştirir!”

Esved b. Serî’nin naklettiği bir hadis…

4- Çocuk, büyük bir nimettir.

“El-Vehhab olan Allah’ın En Büyük Bahşişi Çocuk”

5- Çocuk, müminse salih amel, münkir ise fasit ameldir.

“Kale ya Nuhu innehu leyse min ehlike innehu amelün ğayri salih”

Rabbimiz dedi ki: Ey Nuh! O asla senin ehlinden değil, çünkü o salih olmayan bir ameldir.”

6- Çocuk, müminin kapanmayan amel defteridir.

“Ademoğlu ölünce amel defteri kapanır Ancak üç kişinin amel defteri kapanmaz:
-1- Geride sadaka-i cariye (devamlı kazandıran bir eser, köprü, cami gibi hayır) bırakanı
-2- Hayırlı bir evlat (ruhu için dua edip hayır hasenat yapan bir evlat) bırakanın
-3- Geride faydalanılacak bir ilim bırakan kimselerin amel defteri kapanmaz!

7- Çocuk, insanın varisi, soyunun devamıdır.

8- Çocuk, müminin göz aydınlığıdır.

“Onlar, ‘Ey Rabbimiz! Eşlerimizi ve çocuklarımızı bize göz aydınlığı kıl ve bizi Allah’a karşı gelmekten sakınanlara (muttakilere) önder eyle” diyenlerdir.”

Aynı ifade Kasas Süresi 9. ayette Hz. Asiye’nin diliyle Firavun’a söylenir: “Firavun’un karısı şöyle dedi: “Bana da, sana da göz aydınlığı (bir çocuk)! Sakın onu öldürmeyin. Belki bize faydası dokunur, ya da onu evlat ediniriz.” Oysaki onlar (olacak şeylerin) farkında değillerdi.”

9- Çocuk, ebeveynin cennetteki derecesini yükselten bir vesiledir.

“Kişinin Cennet’teki derecesi yükseltilir. O kişi merak eder ve bunun sebebini öğrenmek için: Neden ötürü derecem yükseltildi? der. Melekler derler ki: Çocuğun senin için Allah’tan bağışlanma ve derecenin yükselmesini istemiş; Allah’da onun duasını kabul edip, senin dereceni yükseltmiştir.”

10- Çocuk, en önemli muallimlerden biridir.

Enes b. Malik: “Efendimiz (sas) bir gün Mescid-i Nebevi’de etrafında halka kurup oturan Sahabilere: ‘Allah’ın kulları içerisinde öyle kullar vardır ki, Kıyamet günü Allah onlarla konuşmaz, onları mağfireti ile yargılamaz, onlara sevgi nazarı ile bakmaz!’ dedi.
O anda Sahabilerden biri dedi ki: “Ya Resulullah! Onlar kimlerdir ki, böyle bir ceza ile karşı karşıya kalırlar!”

Efendimiz (sas) dedi ki: “Onlar anne ve babasından yüz çevirip giden evlat, çocuklarını terk eden baba ve bir de kendisine yardımda bulunan insanların iyiliklerini unutup, iyilik gördüğü insanlara karşı nankörlük yapan adamdır.” (Müslim, Zekat, 40; Enu Davud, Zekat, 45)

(1895)